สายไฟอาจรบกวนผึ้งได้โดยการปล่อยสนามแม่เหล็กไฟฟ้าเว็บตรงที่สามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและความสามารถในการเรียนรู้ของแมลงในห้องทดลอง ผึ้ง ( Apis mellifera)มีความก้าวร้าวมากขึ้นต่อผึ้งตัวอื่นหลังจากสัมผัสกับสนามแม่เหล็กไฟฟ้าหรือ EMF ที่จุดแข็งคล้ายกับสิ่งที่พวกเขาอาจพบที่ระดับพื้นดินใต้สายส่งไฟฟ้า นักวิจัยรายงาน 10 ตุลาคมในPLOS ONE ผึ้งที่สัมผัสเหล่านั้นยังเรียนรู้ที่จะตอบสนองต่อภัยคุกคามใหม่ได้ช้ากว่าผึ้งที่ยังไม่ได้สัมผัส
“การเรียนรู้ที่ลดลงนั้นค่อนข้างน่ากังวล” เซบาสเตียน เชพเพิร์ดกล่าว
นักกีฏวิทยาทำงานในการศึกษาใหม่ที่มหาวิทยาลัยเซาแทมป์ตันในอังกฤษก่อนที่จะย้ายไปที่มหาวิทยาลัยเพอร์ดูในเวสต์ลาฟาแยต Ind. “เหล่านี้เป็นผึ้งที่มีความสุขและมีสุขภาพดีมาก” ก่อนที่จะสัมผัสกับ EMF ในการศึกษา
การค้นพบนี้อาจเป็นหนึ่งในเบาะแสที่จะช่วยอธิบายการลดลงอย่างลึกลับเมื่อเร็วๆ นี้ในอาณานิคมผึ้งที่ได้รับการจัดการของสหรัฐฯ แมลงให้มูลค่าทางการเกษตรต่อปีประมาณ 15 พันล้านดอลลาร์โดยการผสมเกสรพืชผลของสหรัฐ แต่คนเลี้ยงผึ้งรายงานว่าอาณานิคมในปีที่แล้วประสบปัญหาการตายในฤดูหนาวที่เลวร้ายที่สุดในรอบกว่าทศวรรษ ( SN: 6/20/19 ) และในปีก่อน ผึ้งงานของอาณานิคมบางตัวก็หายไป ( SN: 1/17/18 )
นักวิจัยเชื่อว่าปัญหาไม่ได้เกิดจากสาเหตุเดียว แต่มีแรงกดดันหลายอย่าง
รวมถึงการถูกกระแทกระหว่างการย้ายข้ามประเทศไปยังทุ่งนาใหม่ หรือการบินผ่านทุ่งที่เจือด้วยยาฆ่าแมลง ปรากฎว่าสายไฟอาจทำให้ผึ้งเครียดได้ ปัจจัยกดดันทั้งหมดอาจทำให้ผึ้งอ่อนแอลง ดังนั้นพวกมันจึงไม่สามารถอยู่รอดจากโรคภัยไข้เจ็บหรือสภาพอากาศที่รุนแรงได้ Shepherd กล่าว
การศึกษาใหม่นี้สร้างขึ้นจากงานวิจัยที่ตีพิมพ์โดยกลุ่มเดียวกันในเดือนพฤษภาคม 2018 ในรายงานทางวิทยาศาสตร์ซึ่งพบว่าผึ้งเป็นผู้ล่าที่ประสบความสำเร็จน้อยกว่าและกินอาหารน้อยลงเมื่อต้องบินผ่านระดับ EMF ที่ 100 ไมโครเทสลาส (µT) เพื่อไปยังแหล่งอาหาร นั่นคือระดับ EMF สูงสุดที่ระดับพื้นดินใต้สายไฟ การศึกษาในปี 2018 ยังพบว่าระดับ EMF ที่ต่ำถึง 20 µT ส่งผลต่อความสามารถในการเรียนรู้ของผึ้งบางตัว
ในการศึกษาครั้งใหม่นี้ ผึ้งต้องอยู่ภายใต้การควบคุมเป็นเวลา 17 ชั่วโมง ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ผึ้งบางตัวจะใช้เวลาข้ามคืนในรังผึ้ง จนถึง 100 µT หรือ 1,000 µT ซึ่งเป็นระดับ EMF ทั่วไปภายในหนึ่งเมตรของสายส่ง จากนั้นผึ้งก็ผ่านการทดสอบพฤติกรรมและการเรียนรู้หลายอย่าง
ในการทดสอบครั้งหนึ่ง ผึ้งคุ้นเคยกับกลิ่นดอกไม้ จากนั้นผึ้งก็ถูกทดลองห้าครั้ง โดยพวกมันได้สัมผัสกับกลิ่นเป็นเวลาหลายวินาทีก่อนที่จะเกิดไฟฟ้าช็อต นักวิจัยวัดจำนวนการทดลองที่ผึ้งใช้เพื่อเรียนรู้ที่จะขยายเหล็กในในเชิงป้องกันเพื่อตอบสนองต่อกลิ่นแทนการกระตุ้น
ทางเดินสายส่ง
ทางเดินของสายส่งในลักษณะนี้อาจเป็นห้องปฏิบัติการจริงสำหรับผลกระทบของสนามแม่เหล็กไฟฟ้า (EMF) ต่อผึ้ง ดอกไม้ป่าพื้นเมืองจำนวนมากซึ่งเป็นแหล่งอาหารเพื่อสุขภาพสำหรับแมลงผสมเกสร สามารถช่วยสร้างสภาพแวดล้อมที่เครียดน้อยลงสำหรับผึ้ง ซึ่งอาจเกินดุลผลทางระบบประสาทที่เป็นไปได้จาก EMFs
INGRO DESVOUSGES
“โดยพื้นฐานแล้วมันคือสุนัขของพาฟลอฟที่มีผึ้ง” เชพเพิร์ดกล่าว ที่ระดับ EMF ทั้งสอง ผึ้งที่สัมผัสได้จะช้ากว่าผึ้งที่ไม่ได้รับแสงในการเรียนรู้ที่จะเชื่อมโยงกลิ่นกับการกระแทก มีเพียงหนึ่งในสามของผึ้งที่สัมผัสเรียนรู้ที่จะทำมันหลังจากการทดลองทั้งห้าครั้ง เมื่อเทียบกับผึ้งที่ยังไม่ได้สัมผัสครึ่งหนึ่ง ผึ้งที่สัมผัสยังมีแนวโน้มที่จะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวมากกว่าผึ้งที่ไม่ได้รับแสง เช่น การกัดหรือพยายามต่อยผึ้งตัวอื่น
ในขณะที่การค้นพบนี้ไม่น่าแปลกใจนักนักนิเวศวิทยาการผสมเกสร สตีเฟน บุชมันน์ จากมหาวิทยาลัยแอริโซนาในทูซอน เขาตั้งข้อสังเกตว่ายังไม่ชัดเจนว่าผลกระทบที่วัดได้ในห้องแล็บแปลเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามหรือไม่เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
