การรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารกับเพื่อนสามารถลดความสามารถในการทำงานของสมองได้อย่างละเอียดเมื่อกลับมาทำงาน การศึกษาใหม่ชี้ หากเป้าหมายคือช่วงบ่ายที่ปราศจากข้อผิดพลาด พนักงานควรพิจารณาการบริโภคแคลอรีเพียงอย่างเดียวที่โต๊ะทำงานอย่างเร่งรีบแต่ผู้บังคับบัญชาไม่ควรรีบเร่งที่จะติดกาวคนงานไว้กับเก้าอี้ งานวิจัยนี้เป็นเพียงการทดลองครั้งแรกในการล้อเลียนว่าอาหารกลางวันที่เข้ากับคนง่ายส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานอย่างไร เวอร์เนอร์ ซอมเมอร์ ผู้นำการศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮุมโบลดต์ในกรุงเบอร์ลิน กล่าว
นักวิจัยคิดมานานแล้วว่าการรับประทานอาหารร่วมกับผู้อื่น
จะช่วยส่งเสริมสุขภาพจิต ความร่วมมือและความคิดสร้างสรรค์ เพื่อทดสอบผลกระทบของชั่วโมงสังคมในตอนกลางวันต่อความสามารถของสมองในการทำงานตลอดทั้งวัน ซอมเมอร์และเพื่อนร่วมงานของเขาได้ให้อาหารกลางวันแก่ผู้หญิง 32 คนในฉากหนึ่งในสองฉาก จากนั้นจึงทดสอบสมาธิของพวกเขา ผู้หญิงครึ่งหนึ่งชอบทานอาหารมื้อสบายๆ กับเพื่อนที่ร้านอาหารอิตาเลียนในบรรยากาศสบายๆ อีกกลุ่มหยิบอาหารขึ้นมาจากร้านอาหารเดียวกัน แต่มีเวลาเพียง 20 นาทีในการทานอาหารคนเดียวในสำนักงานที่อึมครึม ผู้ที่ออกไปรับประทานอาหารกลางวันจะต้องเลือกเมนูมังสวิรัติแบบจำกัด ผู้เข้าร่วมในกลุ่มสำนักงานได้รับประทานอาหารที่ตรงกับทางเลือกของสมาชิกในกลุ่มอื่น
หลังรับประทานอาหารกลางวัน กลุ่มที่รับประทานอาหารในบรรยากาศสันโดษที่เฉยเมยทำงานได้ดีขึ้นในงานที่ประเมินการตัดสินใจและการมุ่งเน้นที่รวดเร็ว นักวิจัยรายงานวันที่ 30 กรกฎาคมในPLOS ONE การวัดการทำงานของสมองยังชี้ให้เห็นว่าระบบตรวจสอบข้อผิดพลาดของสมองสามารถทำงานได้ในระดับที่ต่ำกว่ามาตรฐานในผู้ที่รับประทานอาหารนอกบ้าน
ซอมเมอร์ยอมรับว่าปัจจัยหลายประการนอกเหนือจากบริบทของอาหาร
อาจส่งผลต่อผลลัพธ์ ตัวอย่างเช่น คนที่กินในสำนักงานไม่มีทางเลือกของอาหาร และไม่ได้เข้าสังคม อ่าน หรือท่องเว็บ
และข่าวก็ไม่ได้เลวร้ายนักสำหรับนักทานข้างนอก Sommer กล่าว การจดจ่อน้อยลงอาจมีประโยชน์เมื่อนำทางสถานการณ์ทางสังคมที่เหนียวแน่นหรือแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ห้องทดลองของซอมเมอร์กำลังทดสอบผลกระทบของมื้ออาหารเพื่อสังคมที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์และความเอื้ออาทรของพนักงาน
นักจิตวิทยา Paul Rozin จากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียกล่าวว่า “การเพ่งสมาธิน้อยลงเล็กน้อยจะดีหรือไม่ดี ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ “ถ้าคุณใช้หอควบคุมที่สนามบิน คุณคงไม่ต้องการสิ่งนี้ แต่ถ้าคุณกำลังพยายามคิดใหม่ คุณก็อาจจะ”
แหล่งที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งที่ใกล้สูญพันธุ์ได้รับการแกะสลักขึ้นในภาคกลางของอินเดีย แต่แมวยังคงเดินด้อม ๆ มองๆ ผ่านผืนป่าที่เชื่อมโยงประชากรที่อยู่ห่างไกลเหล่านี้ ผลการศึกษาใหม่พบว่า ทางเดินเหล่านี้ช่วยให้เสือโคร่งประมาณ 273 ตัวในพื้นที่ผสมพันธุ์และคงสภาพพันธุกรรมไว้ได้ นักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 30 กรกฎาคมในProceedings of the Royal Society B
การใช้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม Sandeep Sharma จากสถาบัน Smithsonian Conservation Biology Institute ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. และเพื่อนร่วมงานของเขาได้ให้ความกระจ่างแก่เรื่องราวของเสือโคร่ง: ในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมา ขณะที่ถนน โรงงาน การทำเหมือง และทางรถไฟเริ่มกระทบกับภูมิประเทศที่เป็นป่า ประชากรเสือโคร่งแตกออกเป็นกลุ่มเล็ก ๆ แยกจากกัน นักวิจัยพบว่ากลุ่มเหล่านี้หลายกลุ่มยังคงเชื่อมโยงกันด้วยกิ่งก้านของป่าอันบริสุทธิ์ ซึ่งช่วยให้แมวสามารถรักษายีนที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว
ปัจจุบันเส้นทางเดินป่าเหล่านี้ไม่มีการคุ้มครองทางกฎหมายในอินเดีย บริษัทเหมืองแร่แห่งหนึ่งเพิ่งยื่นขอเช่าที่จะตัดทางเดินเดียวในการศึกษานี้ Sharma กล่าว การแบ่งแยกดังกล่าวอาจสร้างความเสียหายให้กับประชากรเสือโคร่งได้ เขากล่าว
credit : fpcbergencounty.com viagrapreiseapotheke.net houseleoretilus.org thenevadasearch.com olivierdescosse.net seoservicesgroup.net prosperitymelandria.com pennsylvaniachatroom.net theweddingpartystudio.com kakousen.net
